Page 64 - Vacationist Apr17

0
06464

SIAM
PARADISE

Story & Photo by
Paladisai
Sitthithanyakij
Vacationist
April 2 0 1 7

สีสัน-วัฒนธรรม

โขนและนาฏศิลป์ไทย

่
่
การฟอนระบ�าร�าเต้นเล่นดนตรีนั้นเป็นวัฒนธรรมร่วมทีฝังรากอยู่ในสุวรรณภูมิและอุษาคเณย์มาราว ๕,๐๐๐ ปีแล้ว เมือแรกนั้น
้
่
เกิดจากการวิงวอนร้องขอในพิธีกรรมเพือความอยู่รอดของคนและชุมชนของคนโบราณ เช่นขอให้หายเจ็บไข้ได้ป่ วย ขอให้
ฟาฝนตกต้องตามฤดูกาล ขอให้ปลูกพืชพรรณธัญญาหารเติบโตอุดมสมบูรณ์ มีข้าวพืชผลเลี้ยงชีวิตตลอดฤดูกาล ต่างสืบต่อ
้
จนหลายแห่งต่างมีการละเล่นฟอนระบ�าร�าเต้นเช่นเดียวกัน จะแตกต่างกันก็ตรงการแสดงนั้นได้ถูกผูกและดัดแปลงให้เหมาะสม
้
่
่
่
กับกลุ่มชาติพันธุ์ ซึงมีการถ่ายทอดเพือแสดงความเป็นชนเผ่าและเครือญาติกันจนเป็นอันหนึงอันเดียวกับดินแดนและผู้คน
่
ทีอยู่ในสุวรรณภูมิแห่งนี้

นั้นนาฏศิลป์ไทยและการแสดงโขนจากเรื่องรามเกียรติ์จึง ฟ้อนแห่ครัวทาน ฟ้อนต่างๆ ฯลฯ ภาคอีสาน มีฟ้อนผี ฟ้อนต่างๆ ฯลฯ
ดังถูกพัฒนาต่อรุ่นต่อสมัยมาจนเป็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม ภาคใต้ มีโนรา ชาตรี ฯลฯ และภาคกลาง มีร�า ระบ�า โขน ละคร ฯลฯ
ของชาติ ซึ่งผ่านการถ่ายทอดต่อยอดและพัฒนาจนเป็นมรดกทาง แม้จะมีการเรียกให้นาฏศิลป์ไทยนั้นหมายถึง ร�า ระบ�า โขน ละคร
การแสดงที่สร้างชื่อเสียงและหาดูได้ยาก ด้วยเป็นการแสดงที่มีค่าใช้จ่าย ดูเหมือนจะยกย่องนาฏศิลป์ภาคกลางหรือการแสดงในราชส�านักเท่านั้น
จ�านวนมากต้องมีเจ้านายคอยเป็นผู้อุปถัมภ์ ฟ้อนระบ�าร�าเต้นในไทย เป็น “นาฏศิลป์ไทย” ส่วนนาฏศิลป์ภาคอื่น คือ ภาคใต้, ภาคอีสาน,
มีทั้งคล้ายคลึงและแตกต่างกันอยู่ในภาคต่างๆ เช่น ภาคเหนือ มีฟ้อนผี ภาคเหนือ นั้นเป็น “นาฏศิลป์พื้นเมือง” ดังนั้นการด�าเนินการให้การแสดง

www.VacationistMag.com