Page 41 - VacationistOct16
P. 41

“สิ่งที่สงครามทิ้งไว้คือ ความเสียหายและรอยน�้าตา” ประโยคนี้
              น่าจะบอกได้ถึงสิ่งที่เห็น เวลาที่คุณเดินผ่านอะตอมมิคบอมบ์โดม
              (Atomic Bomb Dome) ริมฝั่งแม่น�้าโมโตยะสึ (Motoyasu-
              gawa) ที่เมืองฮิโรชิมา (Hiroshima) ได้อย่างดี ภาพอาคารที่เดิม
              เคยเป็นศูนย์แสดงสินค้าที่สวยงามและทันสมัยในยุคนั้น หลังจาก
              ที่ถูกระเบิดปรมาณูทิ้งใส่ห่างไปเพียง 160 เมตรทุกอย่างรอบข้าง
              พังราบ ตัวอาคารแห่งนี้พังทลายเหลือเพียงซาก ไม่ไกลกันนั้น
              ตรงกลางสวนอนุสาวรีย์สันติภาพ (Peace Memorial Park) มี
              อนุสาวรีย์เหยื่อระเบิดปรมาณู (Cenotaph for the A-Bomb
              Victims) เป็นรูปตัวยู (U) กลับหัว ที่นี่เราจะเห็นรายชื่อเหยื่อที่
              เสียชีวิตจากการทิ้งระเบิด และคุณจะรู้สึกตระหนักถึงพิษของ
              สงครามว่ารุนแรงแค่ไหน ก็เมื่อตอนที่คุณได้เข้ามาเยี่ยมชม
              พิพิธภัณฑ์สันติภาพฮิโรชิมา (Hiroshima Peace Memorial   ก็เริ่มพับนกกระเรียนด้วยความหวัง แต่เธอสามารถพับนกได้เพียง 544 ตัว
              Museum) อาคารทรงสี่เหลี่ยมยาวที่ตั้งอยู่ด้านท้ายของสวน    เท่านั้น เธอก็จากโลกนี้ไป เรื่องราวความเข้มแข็งและเปี่ยมด้วยความหวังของ
              ตรงข้ามกับอะตอมมิคบอมบ์โดม สถานที่จัดแสดงเกี่ยวกับ  เด็กหญิงซะดะโกะ ถูกส่งผ่านไปยังผู้คนทั่วญี่ปุ่นและปัจจุบันทั่วทุกมุมโลก
              ประวัติศาสตร์ของเมือง ตลอดจนเก็บรวบรวมภาพความเสียหาย,   วันนี้ที่อนุสาวรีย์เด็กหญิงซะดะโกะ (Children's Peace Monument) ที่ถูก
              สิ่งของ, ร่องรอยของผู้คนในช่วงเวลาที่เมืองฮิโรชิมาถูกทิ้งระเบิด  สร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้กับเธอ จึงเต็มไปด้วยนกกระเรียนหลายพันตัว เพื่อแสดง
              เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1945 ทุกครั้งที่ฉันได้เดินทางมาที่นี่   ให้เห็นว่า “นี่คือน�้าตาของพวกเรา นี่คือค�าอ้อนวอนของพวกเรา ส�าหรับการ
              ความรู้สึกเจ็บปวดในใจเกิดขึ้นทุกครั้ง ยิ่งยามใดหันไปเห็นคุณตา  สร้างสันติภาพขึ้นบนโลก” เช่นค�าจารึกที่ด้านล่างของอนุสาวรีย์
              คุณยายชาวญี่ปุ่นที่คาดว่าจะเกิดในยุคนั้นยกผ้าขึ้นซับน�้าตาแล้ว
              ยิ่งท�าให้น�้าตาซึมเลยทีเดียว ระเบิดลูกนั้นไม่เพียงแต่คร่าชีวิตผู้คน
              รวมกว่า 200,000 คน แต่ยังคร่าความหวังของผู้คนอีกจ�านวน      นี่คือน�้ำตำของพวกเรำ นี่คือค�อ้อนวอนของ
              ไม่น้อยที่ได้รับพิษภัยจากครั้งนั้น หนึ่งในนั้นคือเด็กหญิงซะดะโกะ   พวกเรำ สำ�หรับกำรสำร้ำงสำันติภำพขึ้นบนโลก
              ซะซะกิ (Sadako Sasaki) วัย 2 ขวบในเวลาตอนนั้น 10 ปีต่อมา
              ผลจากพิษภัยของระเบิดนิวเคลียร์ลูกดังกล่าวท�าให้เธอเจ็บป่วย
              ด้วยอาการโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือลูคีเมีย ความหวังที่จะเป็น
              นักวิ่งที่เก่งกาจต้องมาหยุดลงที่โรงพยาบาล ด้วยใจที่เข้มแข็งและ
              ต่อสู้ หลังจากที่เธอได้รับนกกระเรียนตัวแรกจากเพื่อนที่มาเยี่ยม
              อาการป่วย แล้วเล่าขานต�านานว่านกกระเรียนนั้นมีอายุถึงพันปี
              ถ้าหากว่าคนที่ป่วยสามารถพับนกกระเรียนได้ถึงพันตัว สิ่งศักดิ์สิทธิ์
              จะท�าให้คนนั้นกลับมามีสุขภาพแข็งแรงอีกครั้ง เด็กหญิงซะดะโกะ































                                                                                                    |
                                                                                          October 2016   Vacationist     41
                                                                       www.VacationistMag.com
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46