Page 71 - Vacationist May16
P. 71
มาเนิ่นนานปี นับตั้งแต่สมัยของพญามังรายมาจนถึงพระเจ้ากาวิละนั้น “ชาวไทยยวน” ได้สร้างวัฒนธรรมในล้านนา ซึ่งปัจจุบันเรียกตัวเองว่า
ก็ย่อมมีลักษณะไม่ต่างกันและมีความคล้ายคลึงกันในรูปแบบและ “คนเมือง”
ประเพณีนิยม จนท�าให้การแต่งกายชาวล้านนามีลักษณะไปตาม ส่วนกลุ่มชาติพันธ์ุอื่นๆ ได้แก่ ชาวไทลื้อ ไทเขิน ไทใหญ่ (ไต) นั้นก็ได้
เผ่าพันธ์ุและพื้นที่ 8 จังหวัดภาคเหนือตอนบนคือเชียงใหม่ เชียงราย ผสมผสานกันกับไทยวนดังปรากฏหลักฐานจากจิตรกรรมฝาผนังในวัดต่างๆ
พะเยา ล�าพูน ล�าปาง แพร่ น่าน และแม่ฮ่องสอน การแต่งกาย ในเชียงใหม่และน่าน เช่น วัดบวกครกหลวง วัดพระสิงห์วรวิหาร และ
พื้นเมืองของล้านนาจึงหมายถึงการแต่งกายของชนชาติกลุ่มต่างๆ วัดป่าแดด เป็นต้น
ที่อาศัยอยู่ในล้านนาตั้งแต่อดีตและในบางยุคสมัยอาจครอบคลุม การแต่งกายของคนภาคเหนือที่เป็นชาวบ้านทั่วไปนั้น ชายจะนุ่งกางเกง
ไปถึงรัฐอื่นๆ ที่มีอ�านาจไปถึง เช่น สิบสองปันนา รัฐฉาน เชียงตุง ขายาวลักษณะแบบกางเกงขายาวแบบ 3 ส่วน เรียกติดปากว่า “เตี่ยว” หรือ
เป็นต้น ความสัมพันธ์ที่มีกันมาช้านานนั้นท�าให้ชนกลุ่มใหญ่ เตี่ยวสะดอ ท�าจากผ้าฝ้าย ย้อมสีน�้าเงินหรือสีด�า ส่วนเสื้อก็นิยมสวมเสื้อผ้า
ฝ้ายคอกลม แขนสั้น แบบผ่าอก กระดุม
5 เม็ด สีน�้าเงินหรือสีด�า เช่นเดียวกัน
เรียกว่า เสื้อม่อฮ่อม ชุดนี้ใส่เวลาท�างาน
ส�าหรับหญิงชาวเหนือจะนุ่งผ้าซิ่น (ผ้าถุง)
ยาวเกือบถึงตาตุ่ม นิยมนุ่งทั้งสาวและ
คนแก่ ผ้าถุงจะมีความประณีต งดงาม ตีนซิ่น
จะมีลวดลายงดงาม ส่วนเสื้อจะเป็นเสื้อ
คอกลม มีสีสัน ลวดลายสวยงามเช่นเดียวกัน
เรื่องการแต่งกายนี้ หญิงชาวเหนือจะแต่งตัว
ให้สวยงามอยู่เสมอ ซึ่งชาวเมืองเหนือถือว่า
เป็นเรื่องส�าคัญดังนั้นไม่ว่าจะเป็นงานบุญ
งานเทศกาล งานเมือง ความหลากหลาย
ของการแต่งกายจึงเป็นเสน่ห์ที่พาผู้คน
ให้ไปแอ่วเหนืออยู่เสมอ..... |
|
May 2016 Vacationist 71
www.VacationistMag.com
